Πρώτη φορά τον είδα να κλαίει όταν πέθανε η μάνα του... Δεν πίστευα ποτέ πως υπάρχουν δάκρυα πίσω από τα μάτια του.
Πέρισυ τέτοια εποχή, το παιδί μου εγχειρισμένο στο νοσοκομείο, τον είδα να κλαίει μόλις τον αντίκρυσε να μην μπορεί να ανοίξει τα μάτια του από τη νάρκωση. Κατάλαβα πως οι ευαισθησίες δεν κρύβονται μετά τα 65.
Σήμερα το πρωί μου έκανε καφέ, εγώ στον κόσμο μου, σκουτουριασμένος πριν πάω στη δουλειά, σχεδόν δεν άκουγα τα λόγια του. Όταν γύρισα και τον κοίταξα τα μάτια του τρέχαν... Ο αδερφός μου έφυγε χτες για δουλειά στο εξωτερικό.
"-Θα γυρίσει σύντομα πατέρα" του είπα για να τον παρηγορήσω.
Κούνησε το κεφάλι του και πήγε προς την τουαλέτα για να μην δει η μάνα τα δάκρυά του...
