Δευτέρα 13 Ιουνίου 2011

Με αγιόκλιμα και γιασεμιά...

Φέρνω στο νου καλοκαιρινά βράδυα άλλων εποχών...

Με τον κόσμο να συναντιέται στον δρόμο μέχρι αργά το βράδυ...
Με τα παιδιά να παίζουν στο σκοτάδι, χωρίς φόβο...
Με το άρωμα των λουλουδιών να γεμίζει τα ρουθούνια...
Με τις παρέες της στιγμής να μυρίζουν τσικουδιά, φρεσκοκομμένο ξυλάγγουρο και φρέσκο κρεμμυδάκι...
Και το γέλιο των "μεγάλων" να πνίγεται στη ζέστη.
Και οι μιλίες των "μικρών" να φέρνουν χαμόγελο....

Τί έμεινε;







(Όλες οι φωτογραφίες είναι από σπίτια γύρω από την οδό Πεδιάδος στο κέντρο του Ηρακλείου)


8 σχόλια:

  1. ΕΥΤΥΧΩΣ ΠΟΥ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΘΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΟΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΓΙΑ ΤΙ ΔΕΝ ΒΛΕΠΩ ΝΑ ΔΙΑΤΗΡΗΘΟΥΝ....ΔΥΣΤΥΧΩΣΣΣΣΣ !!!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σ' εκείνη τη γειτονιά υπάρχουν ακόμα κάποιοι που ενδιαφέρονται να τα διατηρήσουν, αναρωτιέμαι για πόσο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Εγω γιατι πάλι είμαι από τους αισιόδοξους -ονειροπόλους ίσως- Μάριε που πιστεύουν πως έστω κι ένας να βρεθεί....να συνεχίσει...υπάρχει ελπίδα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Πολύ όμορφα τα λόγια σου και αληθινά,δυστυχώς. Πολύ όμορφες φωτογραφίες επίσης..
    Να σαι καλά..

    ΑπάντησηΔιαγραφή