Σήμερα έφυγε από κοντά μας ένας καλός άνθρωπος, ένας όμορφος άνθρωπος, ένας άνθρωπος που αγαπούσε τη ζωή.
Όσοι τον γνώρισαν είχαν τη χαρά να διαπιστώσουν τα γραφώμενά μου.
Όσοι τον είχαν κάνει παρέα δεν θα ξεχάσουν ποτέ τις ατέλειωτες ιστορίες του που δεν ήταν προϊόν μυθοπλασίας, αλλά προέρχονταν από τις εμπειρίες που αποκόμισε στη δύσκολη, γεμάτη εμπόδια αλλά και χαρές ζωή του.
Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια, πόσο μάλλον όταν μερικές μόνο λέξεις καλούνται να περιγράψουν έναν άνθρωπο σαν τον κύριο Γιώργο.
Είμαι σίγουρος πως ήδη θα έχει... στρώσει το παρεάκι του εκεί πάνω, θα πίνει τις τσικουδίες του, θα λέει τις ιστορίες του για τα.. εγκόσμια και θα μας κοιτάζει με χαμόγελο πλατύ και μάτια δακρυσμένα, παρέα με τα φιλαράκια του!
Ας είναι ελαφρύ το χώμα που τον σκεπάζει...
ΥΓ: Η φωτογραφία είναι από ορειχάλκινο άγαλμα στο αρχαιολογικό μουσείο Ηρακλείου. Απεικονίζει άνδρα με τη θλίψη από το χαμό αγαπημένου προσώπου σχηματισμένη στο πρόσωπο.
Οι παραπάνω φωτογραφίες χορηγούνται με άδεια Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivs 3.0 Ελλάδα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου