Δευτέρα 26 Αυγούστου 2013

Ακκακαλλίδα

Ήταν από τις περιπτώσεις που το σκηνικό της στιγμής, το στήνει για ώρες προσεκτικά η ζωή, λες και θέλει να μας δώσει ενδιαφέρον, να μας ξυπνήσει από την καθημερινότητα...
Κυριακή μεσημέρι στην παραλία, τα μάτια μου κολλημένα στον επίλογο του εξαιρετικού βιβλίου "Η καθημερινή ζωή στη Μινωική Κρήτη" του Paul Faure, ένα σπουδαίο σύγγραμμα που όλοι όσοι κατάγονται από την Κρήτη οφείλουν να διαβάσουν έστω μια φορά στη ζωή τους.
Αναφέρει λοιπόν ο συγγραφέας: "...Το πραγματικό σύμβολο του νησιού είναι, κατά τα φαινόμενα, αυτό που οι καλλιτέχνες του Μίνωα ζωγράφιζαν με τόση αγάπη στους τοίχους και στα αγγεία τους, αυτό το φυτό με τον βολβό που ξαναγεννιέται αδιάκοπα και που η κρητική ευλάβεια μετέβαλε σε νεαρή θεά, την  Ακκακαλλίδα, τον άσπρο νάρκισσο της άμμου...".
Το μυαλό μου πηγαίνει αμέσως στο άσπρο κρινάκι που ανθίζει στις παραλίες και μετά... το σοκ! Γυρίζω το κεφάλι μου λιγάκι προς τα δεξιά και ανάμεσα από ξύλα, τσιμέντο, ομπρέλες και ξαπλώστες με ενοχλητικούς τουρίστες, βλέπω την παρακάτω εικόνα:

Αυτή είναι η "νεοελληνική" μοίρα που επιφύλλασε ο χρόνος στο πανέμορφο άνθος που πήρε το όνομά του από την κόρη του ίδιου του Μίνωα...
Τίποτε άλλο... μόνο οι στίχοι του Γκάτσου μπορούν να περιγράψουν τη μίζερη εποχή για την οποία είμαστε όλοι υπεύθυνοι...

"..Εκεί που φύτρωνε φλισκούνι κι άγρια μέντα
κι έβγαζε η γη το πρώτο της κυκλάμινο
τώρα χωριάτες παζαρεύουν τα τσιμέντα
και τα πουλιά πέφτουν νεκρά στην υψικάμινο.

Κοιμήσου Περσεφόνη
στην αγκαλιά της γης
στου κόσμου το μπαλκόνι
ποτέ μην ξαναβγείς.

Εκεί που σμίγανε τα χέρια τους οι μύστες
ευλαβικά πριν μπουν στο θυσιαστήριο
τώρα πετάνε αποτσίγαρα οι τουρίστες
και το καινούργιο πάν να δουν διυλιστήριο.

Κοιμήσου Περσεφόνη
στην αγκαλιά της γης
στου κόσμου το μπαλκόνι
ποτέ μην ξαναβγείς.

Εκεί που η θάλασσα γινόταν ευλογία
κι ήταν ευχή του κάμπου τα βελάσματα
τώρα καμιόνια κουβαλάν στα ναυπηγεία
άδεια κορμιά σιδερικά παιδιά κι ελάσματα.

Κοιμήσου Περσεφόνη
στην αγκαλιά της γης
στου κόσμου το μπαλκόνι
ποτέ μην ξαναβγείς..."



Creative Commons License 
Η παραπάνω φωτογραφία και το κείμενο χορηγούνται  με άδεια Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivs 3.0 Ελλάδα.

2 σχόλια:

  1. Απαντήσεις
    1. Η ομορφιά αυτού του άνθους απλά σε ταξιδεύει. Κρίμα που έχει την ατυχία να φύεται στα (κακομαθημένα) πόδια μας...

      Διαγραφή